کند که محیط، فضای زندگی، کیفیت زندگی و سلامت بشر، از جمله نسل های آتی را نیز پوشش می دهد.
برخی بر این عقیده هستند که اگر این واژه در وسعت بیشتری درک شود «مفهوم محیط» می‌تواند این‌گونه تفسیر شود که «شامل مداری که بشر در آن حضور دارد» باشد. برای وضع قوانین مشابه و قابل اجرا در همه ‌مدارهای اطراف اجرام آسمانی، این اصل باید مورد توجه قرار گیرد که در مکان‌هایی که نسل‌های آینده ممکن است در آن ساکن باشند یا حداقل در مدار اطراف اجرام آسمانی یا روی آن حضور داشته باشند اجرام و مدارها باید توسط قانونی که از محیط فضایی محافطت می‌کند پوشش داده شود. نهایتاً افراد نباید تعجب کنند اگر یک طرح پیشنهادی راه خود را از طریق میز مذاکره برای اظهار حفاظت از کل فضای خارجی به عنوان محیطی که روی پیشرفت بشریت مؤثر است، پیدا کند.
قرارداد 1977 درباره‌ منع استفاده‌ نظامی از تکنیک‌های اصلاحی محیط که مربوط به کاربرد عمدی این‌گونه تکنیک‌ها می‌باشد، بحث می‌کند. حائز اهمیت است که این قرارداد تنها به استفاده نظامی از تکنیک‌های اصلاحی محیط (ماده 1) محدود شده است. این پیمان به‌صورت آشکار قابل استفاده برای فضاء ماوراء جو شده است. اگر اینگونه باشد، کاربرد نیرو در فضا اثرات خود را پس از درگیری‌های نظامی به شکل مخروبه‌های فضایی بر جا می‌گذارد و تولید خرابه‌ها در فضا تنها یک مسئله‌ زیست محیطی نمی‌باشد خرابه‌های فضایی می تواند اثر مشابهی همانند یک سلاح داشته باشد. تلاش زیادی لازم است تا آسیب خرابه های فضایی به محیط را به حداقل رساند و از آسیب رسیدن به دارایی‌های فضایی غیر جنگجویانه جلوگیری بعمل آورد. قانون مخاصمات مسلحانه در فضا باید برروی این موضوع بازتاب بیشتری داشته باشد.
2 –6– 2 –اهداف نظامی
برای تعریف اهداف نظامی، که امروز با وسعت بیشتری مورد پذیرش است، باید به بند 2ماده 52 از API رجوع کرد. این ماده قصد دارد بین اهداف غیرنظامی و نظامی که در ماده 48 (API) آورده شده است تمایز بگذارد. بند 2ماده 52 آزمایشی را بیان نموده تا یک هدف را به عنوان هدف نظامی شناسایی کند. ابتدا یک هدف نظامی باید، در طبیعت، موقعیت، هدف یا کاربری خود، کمک مؤثری به فعالیت نظامی کند. در پارامتر “طبیعت” ، یک هدف هنگامی نظامی بودن آن تصدیق می‌شود که در ساختار نظامی وارد شود. در پارامتر “موقعیت” اغلب به نحوه قرار گرفتن ساختار در نقطه استراتژی توجه می شود. جالب است که این تعریف می‌تواند شامل یک مدار شود. در توصیف “کاربری”، معیارها اغلب استفاده دو گانه را نشان می‌دهند و از سوی دیگر تخریب قسمت یا کل هدف، تسخیر یا خنثی‌سازی آن، باید یک فایده‌ مطلق نظامی داشته باشد.
سؤالی که مطرح می شود این است که آیا یک دارایی غیرنظامی که عملکرد‌های نظامی برای یک یا هر دو طرف متخاصم را اجرا می‌کند می‌تواند یک هدف نظامی در نظر گرفته شود یا نه؟ این سؤال مربوط به اهداف استفاده دوگانه می‌شود که اهداف مورد استفاده چه به‌صورت همزمان و یا به ‌صورت جایگزینی، همانند اهداف غیرنظامی در نظر گرفته می‌شوند. قوانین کاربردی مخاصمات به صراحت از چنین اصطلاحی (اهداف استفاده دو گانه) استفاده نمی‌کند بلکه تنها در باره ‌اهداف نظامی و غیرنظامی صحبت می‌کند و همچنین بیان می‌کند که یک هدف غیرنظامی ممکن است به یک هدف نظامی تبدیل شود. جالب است که از جانب دولت ها پیشنهاد شده است که ابزار خاص ارتباطی، مشمول بند 3ماده 52 (API) قرار بگیرند که در این ماده بیان شده است در مورد شک بین نظامی یا غیر نظامی بودن هدف، فرض بر غیر نظامی بودن آن است. ماهواره‌ها گرچه به‌صورت آشکارا در این ماده ذکر نشده‌اند اما نقش مهمی در زیربنای ارتباطات امروز ایفا می‌کنند. با این حال، ماهواره‌ها دقیقاً شامل این ماده نشده اند، شاید به دلیل استفاده نظامی بسیار محتمل آنها در زمان جنگ باشد.این موضوع، همچنین تا حدودی مربوط به معیار “هدف” می‌شود. بنابراین بطور کلی بند 3ماده 52 (API)در مورد کاربری ابزار ارتباطی درمخاصمات مسلحانه نظامی به کار گرفته می شود.
علاوه ‌براین، تعداد زیادی مسائل تناسبی وجود دارد که هدف‌سازی را یک قانون بغرنج می‌کند. بند 5ماده51 وبند1ماده57 API))بیان می‌کنند که فواید نظامی حاصله نباید کمتر از آسیب های محیطی و غیر نظامی باشد. این مطلب در مورد دارائی‌های غیرنظامی مورد استفاده برای اهداف نظامی، همین‌طور دارائی‌های نظامی که خدمات غیرنظامی را فراهم می‌کنند بکار گرفته می‌شود. قضاوت در این موضوع، ممکن است به علت مالکیت چند ملییتی دارائی‌ها و همچنین دارایی های بی طرف، پیچیده‌تر شود. در التزام به، به حداقل رساندن صدمات، در مخاصمات باید خرابه های فضایی نیز محاسبه گردند. باید یاد آور شد که تأثیرات پر انعکاس یا طولانی مدت قابل پیش‌بینی، قسمتی از موانع قانونی جاری در هدف‌سازی درنظر گرفته نمی‌شوند، اما به نظر می‌رسد با این حال کشورها را نگران کند. این موضوع می‌تواند توسط جوامع پیشرفته از لحاظ فنی توضیح داده شود که این امر به سیستم‌های پیچیده و کامل (مدنی- نظامی) شبکه‌ها و زیر بناها نیازمند است. با این حال، این سیستم‌ها اغلب از ماهواره‌هایی استفاده می‌کنند که احتمال می رود وسایل نظامی باشند. حمله به این ماهواره‌ها ممکن است بخش‌های اعظمی از جوامع دنیای مدرن (از جمله قابلیت‌های پاسخ ضروری پزشکی و دیگر قابلیت‌ها) که به داده های این ماهواره‌ها و ارتباط با آنها وابسته اند را دچار آسیب و مشکل جدی نماید.

3 –6– 2 – تدابیر پیشگیرانه از نظر حقوق بین الملل
موضوع دیگری که ممکن است رعایت قوانین درگیری‌های نظامی در جنگ فضایی را پیچیدهتر کند مربوط به اتخاذ تدابیر پیشگیرانهمی‌باشد. در جنگ‌های زمینی و هوائی، طرف‌های مخاصمه وظیفه دارند تدابیر پیشگیرانه ‌لازم درهنگام حمله ماده57API))و در مقابل تأثیرات حمله ماده 57 API اتخاذ نمایند .مادهAPI 57 در کنار قوانین دیگر متذکر می‌شود که اهداف حملات نباید هدف‌های غیرنظامی ‌باشند. ماده API58 شامل لزوم جدا کردن اهداف غیرنظامی تحت کنترل از اهداف نظامی است. در حالی که وظیفه پیشین ممکن است توسط قرارداد ثبتی تسهیل گردد ، این حقیقت که یک بخش نسبتاً بزرگی از دارائی‌های فضایی از کاربرد دوگانه و یا پتانسیل آن برخوردارند موضوع را پیچیده و بغرنج می‌کند. این طبقه‌بندی از دارائی‌ها، جدا کردن عملکردهای نظامی از غیرنظامی را واقعاً غیر ممکن می‌سازد. به علاوه این احتمال نمی‌تواند کنار گذاشته شود که یک روز جنگ فضایی ممکن است به همان صورتی که جنگ دریایی پیشرفت کرده پیش رود.
کتاب راهنمای سن رمو وارد کردن لزوم تدابیر پیشگیرانه در مقابل تأثیرات حملات در جنگ دریایی را مشخص نکرده است. این نکته بصورت بحث ‌برانگیز نشان می‌دهد که وزن بیشتری روی طرف حمله کننده در اتخاذ تدابیر پیشگیرانه گذاشته شده و احتمال دارد به یک قانون مشابه برای جنگ فضایی (با توجه به تعداد زیاد دارائی‌ها که کاربرد دوگانه دارند) ختم شود. طبق قوانین کاربردی مخاصمات مسلحانه اگر در نبرد فضایی، بی طرفی یکی از دارایی های فضایی به هر نحو زیر سوال برود و خلاف آن ثابت شود آن دارایی محکوم به خیانت است و طرف مقابل می تواند به آن به چشم یک هدف نظامی نگاه کند. برای نمونه می توان وضعیت غیرنظامی که به طور مستقیم دربند3 ماده 37 (API) ذکر شده است را بیان نمود. مثالی که در این باره توسط اسمیت آورده شده به این مسئله می پردازد که ممکن است دارائی های نظامی که به عنوان غیرنظامی ثبت شده به دشمنی ها دامن زده و آنها را تشدید کند. از این‌رو وضعیت غیرنظامی فی‌نفسه پیمان‌شکن نمی باشد اما یک قانون جدید لازم است تا پیمان‌ شکنی را تفسیر کند. اسمیت از معیار «تسهیلات حمله» استفاده می‌کند تا به این موضوع ماهیت ببخشد. با این حال دولت‌ها باید دقت کنند که مسئله علیت را به طور افراطی دنبال نکنند. هنوز باید یک نتیجه‌ قطعی از کشتن و صدمه رساندن به عنوان یک نتیجه (مستقیم) از عمل پیمان‌شکنی وجود داشته باشد تا مشمول منع ماده 37 شود. بعنوان مثال می‌توان از ایجاد یک سیگنال مختل کننده غیرقانونی توسط یک غیرنظامی ثبت شده نام برد.
7– 2 – آیا الزامی برای استفاده از سلاح فضائی وجود دارد؟
برخلاف ممنوعیت یا محدودیت‌های ابزار و اهداف جنگ، این موضوع باید بررسی شود که آیا سلاح‌هایی فضایی خاص مطابقت بیشتری با قانون درگیری های نظامی نسبت به ‌بکارگیری سلاح‌های دیگر دارند یا خیر؟ آیا استفاده از آنها مجاز می باشد ؟ از آنجا که ماهواره‌هایی که برای اهداف نظامی استفاده می‌شوند در عملکرد بسیار مفید بوده و خنثی‌سازی آنها جداً پتانسیل دشمن را ضعیف می‌کند بر طبق آن به یکی از اهداف اصلی جنگ با نام “ناتوان ساختن بیشترین تعداد افراد” کمک می‌کند . پیشرفت‌های فنی در سلاح‌سازی فضایی ممکن است مطابقت زیادی با قانون درگیری‌های نظامی (برای مثال از طریق حملات دقیق) را نشان دهد. برخلاف قانون درگیری‌های نظامی، هیچ التزامی برای استفاده از سلاح‌هایی با قابلیت حملات دقیق درهر لحظه وجود ندارد. سلاح‌های فضایی نمی‌توانند و نباید بعنوان نوش‌داروی برای به حداقل سازی صدمات و به صفر -رساندن تلفات و در نتیجه ضمانتی جهت جنگ دیده شوند. طرف حمله کننده باید تدابیر پیشگیرانه لازم را ببیند و در انجام چنین کاری مجبور است بهترین وسیله‌ها و شیوه‌ها را با اهداف نظامی وفق دهد. تنها اگر روند وفق دادن نیازمند کاربرد سلاح‌های فضایی بود یک لزوم خاص به استفاده از آنها وجود خواهد داشت. بنابراین اگر فضا قرار باشد تسلیحاتی شود نباید یک لزوم کلی به استفاده سلاح‌های هسته‌ای در نظر گرفته شود.

فصل سوم
اهداف و چگونگی به کارگیری موشک های ضد ماهواره و نظامی گری در فضا

1 – 3 – فن آوری فضایی
به مجموعه دانش ها، فنون و تجهیزات مرتبط به فضای کیهانی واطراف کره زمین و بررسی های عوامل موجود در زمین از طریق فضا را فن آوری فضایی گویند. امروزه فضا و فن آوری فضایی به واسطه کارکرد گسترده و ایفای نقش کلیدی درحل مشکلات جهانی، یک منبع عظیم برای تولید قدرت قلمداد می شود. قدرت های جهانی از فضا وفن آوری فضایی جهت دفاع از استقلال و تمامیت ارضی و افزایش اقتدار بین المللی خود استفاده می کنند. یکی از زمینه های راهبردی فضا وفن آوری فضایی درمورد مسائل نظامی و جنگ افزارهای فضایی می باشد. قدرت های برتر جهت تداوم سلطه و نفوذ خود درجهان به منظور دست یابی به قدرت برتر نسبت به رقیب ، سرمایه گذاری های کلانی را دراجرای طرح های نظامی مانندطرح دفاع موشکی بالستیک، ماهواره های مجهز به لیزر و …. می کنند. در این راستا کشور آمریکا که همواره سعی می کند تا برتری خود را درعرصه فضا، نسبت به کشورهای دیگر حفظ کند، پیشرو است. بی شک عقب ماندگی در گسترش فن آوری های فضایی و عدم اعمال حاکمیت در عرصه فضا امنیت ملی و اقتدار حاکمیت کشورها را مخدوش خواهد کرد و آسیب ها و پیامدهای منفی بسیاری درابعاد امنیتی و دفاعی، سیاسی و فرهنگی، اقتصادی و صنعتی، علمی و پژوهشی متوجه این کشورها خواهد بود. شاید مهمترین پیامد عقب ماندگی در علوم و فن آوری فضایی ، پیامد های منفی دفاعی و امنیتی باشد.
2 – 3 – ماهواره مهمترین فن آوری فضایی
واژه انگلیسی sate llite به معنی ماهواره از کلمه لاتین sate lles به معنی همراه، دنباله رو یا محافظ شخصی گرفته شده است. لغت ماهواره طبق تعریف به ابزاری گفته می شود که درمداری مشخص به دور یک سیاره درحال گردش باشد. ماهواره ها و فضا پیماها(سفینه فضایی) مهمترین دست آورد بشر، در فن آوری فضایی هستند. سفینه های