پروسه های اصلی در مدیریت زنجیره تامین

پروسه های اصلی در مدیریت زنجیره تامین:

مدیریت زنجیره تامین دارای سه پروسه کلی و اصلیه که عبارت ان از (عالم تبریز و رحیمی، 1388):

• مدیریت اطلاعات و سیستمهای اطلاعاتی
• مدیریت لجستیک (مدیریت موجودی و جریان مواد)
• مدیریت روابط در زنجیره تامین

بین این سه عامل، مدیریت روابط شاید مهم ترین نقش رو در کل مدیریت زنجیره تامین و بهبود کارکرد اون بازی می­کنه و در اصل عامل رابطه، عامل قوی و موثری در شکستها و موفقیتهای تجاری یه شبکه تامین می­باشه. نکته اساسی و بسیار مهم در مورد سه عامل فوق اینه که باید یه نظام و سیستم پویا واسه بررسی و بهبود این سه بخش در زنجیره وجود داشته باشه، چون شرایط محیطی می­تونه شدیدا متغیر بوده و بر کارایی و حتی حذف یه زنجیره، موثر واقع شه. از همین رو بازنگری و ارائه راه­حلهای مناسب و هم اینکه تعیین راهکارهای آینده زنجیره، خیلی با اهمیته. با در نظر گرفتن این موضوع می­توان گزینه چهارمی رو هم به این سه عامل در زنجیره تامین،که یعنی  مدیریت راهبردی زنجیره تامین، اضافه کرد.

الف) مدیریت اطلاعات و سیستمهای اطلاعاتی:

 مدیریت درست اطلاعات در زنجیره تامین موجب هماهنگی بیشتری می شه. گزارش مناسب و امکان انتقال اطلاعات درست، باعث می­­شه تا پروسه ها،  موثر و موثر گشته و مدیریت اونا راحت تر شه. مدیریت اطلاعات و سیستمهای اطلاعاتی زنجیره تامین می­تونن بر تصمیم­گیری داخلی بخشهای جور واجور زنجیره تامین موثر باشن که این موضوع از اهمیت بالای این عامل در زنجیره تامین حکایت می­کنه.

کلا مدیریت اطلاعات در بخشهای مختلفی موثر هستش که بعضی از اونا عبارتند از :

• مدیریت لجستیک: انتقال، جابجایی، پردازش و دسترسی به اطلاعات لجستیکی واسه کامل­سازی پروسه های سفارش­دهی و ساخت، تغییرات سفارش، زمانبندی تولید، پروسه های حمل و نقل، برنامه­های لجستیک و عملیات انبارداری
• رد و بدل کردن و پردازش داده­ها میان شرکا، مثل رد و بدل کردن و پردازش اطلاعات فنی، سفارشات و چیزای دیگه ای به جز اینا
• جمع­بیاری و پردازش اطلاعات واسه بررسی پروسه منبع­پیدا کنی و آزمایش، انتخاب و پیشرفت تامین­کنندگان
• جمع­بیاری و پردازش اطلاعات عرضه و درخواست و چیزای دیگه ای به جز اینا، واسه پیش­بینی روند بازار و شرایط آینده عرضه و درخواست
• ایجاد و بهتر شدن روابط شرکا

ب) مدیریت لجستیک (مدیریت موجودی و جریان مواد):

طبق تعریف انجمن مدیریت لجستیک، لجستیک عبارت از پروسه برنامه­ریزی، به کار گیری و کنترل موثر و موثر جریان و ذخیره جنسا، خدمات و اطلاعات مربوط از نقطه شروع تا نقطه مصرف، به خاطر یکی بودن با نیازای مشتری، می­باشه.

لجستیک به مدیریت جریان فیزیکی که از منابع تامین شروع شده و در نقطه مصرف، پایان می­یابد و هم اینکه به جای­پیدا کنی کارخانه­ها و انبارها و هم به مدیریت سطوح موجودی، مواد و سیستمهای اطلاعاتی می­پردازه.

یکی از مهمترین مسائلی که لجستیک به اون می­پردازه و نتیجه اون تاثیر عمیقی بر کارکرد سازمان داره، کامل­سازی فعالیتهاییه که معمولا، در بخش وظایف افراد جور واجور قرار گرفته­ان. مثلا لجستیک به موجودی و حمل و نقل به شکل کامل نگاه کرده و با این نگاه واسه اونا برنامه­ریزی می­کنه.

پ)مدیریت روابط:

مهمترین عامل واسه مدیریت موفق زنجیره تامین، رابطه مطمئن میان شرکا، در زنجیره س. به گونه­ای که شرکا، اعتماد دوطرفه به قابلیتها و کارکرد یکدیگر داشته باشن. داشتن همکاریهای مشترک دراز مدت و خوب با شرکای زنجیره از مهمترین عناصر موفقیت زنجیره تامینه. یکی از اصلیترین عناصر همکاریهای مشترک، فرهنگ همکاری می­باشه که شامل اعتماد، رابطه دوجانبه، مبادله اطلاعات، راستی و درستکاری و درک مشترک می­شه.

ت)مدیریت راهبردی زنجیره تامین:

این بخش از مدیریت زنجیره تامین، باید تصمیماتی در پیش گرفتن کنه که اثرات طولانی یه مدت روی سازمان داره و تعداد، محل و ظرفیت انبارها و کارخانه و جریان مواد در شبکه لجستیک رو در بر می­گیرد. دیدگاهی که به وسیله هلمینگ و زوننبرگ (Helming &Zwanenbueg, 1999) به خاطر پیاده­سازی راهکارها ارائه گردید، باور داره که به خاطر پیاده­سازی راهکارها باید بر پنج زمینه تمرکز کرد:

 

1. ساختار زنجیره تامین[1]
2. رفتارای توانمندساز[2]
3. ارتباطات راهبردی[3]
4. سازماندهی
5. کاربرد فناوری اطلاعات [4]

[1] Supply Chain Configuration

[2] Enabling Practices

[3] Strategic Relationship

[4] Organization & application of information technology