رستم نژاد، مهدی. پژوهش تطبیقی در روایات تفسیری فریقین. قم: مرکز بین‌المللی ترجمه و نشر المصطفی، (۱۳۹۰).
رضایی اصفهانی، محمدعلی. درسنامه روشها و گرایشهاى تفسیرى قرآن. قم: مرکز جهانی علوم اسلامی، (۱۳۸۲).
سروش، عبدالکریم. قبض و بسط تئوریک شریعت. تهران: صراط، (۱۳۷۴).
سعیدی روشن، محمدباقر. «منطق تفسیر قرآن». آسیب‌شناسی جریان‌های تفسیری، ج۱، قم: پژوهشگاه حوزه و دانشگاه، (۱۳۸۹).
شاکر، محمدکاظم. مبانی و روش‌های تفسیری. قم: مرکز جهانی علوم اسلامی، (۱۳۸۲).
___________. «جریان‌شناسی صوفی عرفانی». آسیبب‌شناسی جریان‌های تفسیری، ج۱، قم: پژوهشگاه حوزه و دانشگاه، (۱۳۸۹).
___________. «ساختاردهی به انواع تفاسیر و جایگاه تفسیر عقلی_اجتهادی در ساختار تفسیر». هفده گفتار در قرآن‌پژوهی، تهران: وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، (۱۳۸۸).
شبلی نعمانی، محمد. تاریخ علم کلام. ترجمه محمدتقی فخر داعى، تهران: اساطیر، (۱۳۸۶).
شعرباف اکبری، حجت‌الله. تفسیر مقارن سوره حمد. قم: ام القرآن، (۱۳۹۰).
شورل، ایو. ادبیات تطبیقی. ترجمه طهمورث سجادی، تهران: امیرکبیر، (۱۳۸۶).
طاهری، حبیب‌الله. درس‌هایی از علوم قرآن. ج۲، قم: اسوه، (۱۳۷۷).
طیب حسینی، محمود. «تفسیر تطبیقی». دایرهالمعارف قرآن کریم، ج۸، قم: بوستان کتاب، (۱۳۸۹).
عباسی، جواد. مقدمه جواهر التفسیر. تهران: میراث مکتوب، (۱۳۷۹).
عرفانی، محمود. حقوق تطبیقی. تهران: جنگل، ویرایش دوم، (۱۳۸۵).
عقیقی بخشایشی، عبدالرحیم. طبقات مفسران شیعه. قم: نوید اسلام، (۱۳۸۷).
علوی‌مهر، حسین. آشنایی با تاریخ تفسیر و مفسران. قم: جامعه المصطفی، (۱۳۸۹).
عمید زنجانی، عباسعلی. مبانی و روش‌های تفسیر قرآن. تهران: وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، چ۳، (۱۳۷۳).
فتح‌اللّهی، ابراهیم. متدولوژی علوم قرآنی. تهران: دانشگاه امام صادق، (۱۳۹۰).
فرامرز قراملکی، احد. روش‌شناسی مطالعات دینی. مشهد: دانشگاه علوم اسلامی رضوی، (۱۳۸۵).
فرمانیان، مهدی. آشنایی با فرق تسنن. قم: مرکز مدیریت حوزه علمیه قم، (۱۳۸۷).
فولادوند، محمدمهدی. ترجمه قرآن کریم. تهران: دارالقرآن الکریم، (۱۴۱۵ق).
فیض، علیرضا. مقارنه و تطبیق در حقوق جزای عمومی اسلام. تهران: وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، (۱۳۸۲).
قاسم پور، محسن. پژوهشی در جریان‌شناسی تفاسیر عرفانی. [بی‌جا]: [بی‌نا]، ([بی‌تا]).
کاشانی، فتح‌الله. منهج الصادقین فی إلزام المخالفین. ج۱، ۳، ۴، ۱۰، تهران: کتابفروشی علمی، (۱۳۳۶).
کاشفی، حسین بن علی. مواهب علّیه. تهران: اقبال، (۱۳۶۹).
کالدر، نورمن. «تفسیر از طبری تا ابن کثیر». رهیافت‌هایی به قرآن، تهران: نشر حکمت، (۱۳۸۹).
کمپانی زارع، مهدی. شیخ طوسی و تفسیر تبیان. تهران: خانه کتاب، (۱۳۸۹).
گرجی، ابوالقاسم. مقدمه جوامع الجامع. تهران: دانشگاه تهران، (۱۳۷۷).
لاشیء، حسین. «اسماعیل حقی بروسوی». دایرهالمعارف بزرگ اسلامی، ج۸، تهران: مرکز دایرهالمعارف بزرگ اسلامی، (۱۳۶۷).
لوری، پییر. تأویلات قرآن از دیدگاه عبدالرزاق کاشانی. ترجمه زینب پودینه آقایی، تهران: حکمت، (۱۳۸۳).
مرادی، محمد. امام علی و قرآن. تهران: هستی نما، (۱۳۸۲).
مطهری، مرتضی. بررسی اجمالی نهضت‌های اسلامی در صد سال اخیر. تهران: صدرا، (۱۳۶۸).
معرفت، محمدهادی. تفسیر و مفسران. ج۱، ترجمه علی خیاط و علی نصیری، قم: التمهید، (۱۳۷۹).
مغنیه، محمدجواد. فقه تطبیقی مذاهب پنجگانه: جعفری- حنفی-مالکی- شافعی- حنبلی. ترجمه کاظم پورجوادی، تهران: دانشمند، (۱۳۶۶).
مهدوی‌راد، محمدعلی. آفاق تفسیر: مقالات و مقولاتی در تفسیرپژوهی. تهران: هستی نما، (۱۳۸۲).
مؤدب، رضا. روش‌های تفسیر قرآن. قم: دانشگاه قم، (۱۳۸۵).
_______. مبانی تفسیر قرآن. قم: دانشگاه قم، (۱۳۸۸).
نجارزادگان، فتح‌الله. تفسیر تطبیقی. قم: مرکز جهانی علوم اسلامی، (۱۳۸۳).
___________. بررسی تطبیقی تفسیر آیات مهدویت و شخصیت شناسی امام مهدی(عج). قم: پژوهشگاه حوزه و دانشگاه، تهران: سمت، (۱۳۸۹).
___________. بررسی تطبیقی تفسیر آیات ولایت در دیدگاه فریقین. قم: پژوهشگاه حوزه و دانشگاه، تهران: سمت، (۱۳۸۸).
___________. بررسی تطبیقی مبانی تفسیر قرآن در دیدگاه فریقین. قم: پژوهشگاه حوزه و دانشگاه، تهران: سمت، (۱۳۸۸).
___________. بررسی تطبیقی معناشناسی مقام امام و امامت. قم: پژوهشگاه حوزه و دانشگاه، تهران: سمت، (۱۳۹۰).
