گیرنده های VEGF
انجام پروسه آنژیوژنز نیازمند هماهنگی دقیقی بین فاکتورهای رشدی مثل هماهنگی بین خونواده VEGF و گیرندههای اینه.VEGF نقش خود رو با اتصال به سه گیرنده اصلی پروتئینی تیروزین کینازی VEGFR1، VEGFR2 و VEGFR3، دو گیرنده غیر پروتئینی نروپلین-1 و نروپلین-2 و چندین پروتئوگلیکان (که در پلاسما یا ماتریکس بیرون سلولی توانایی اتصال به فاکتورهای محرک آنژیوژنز رو دارن) در پروسه های رگزایی اعمال میکنه (شکل 2-5). در ادامه اشارهای کوتاه به گیرندههای VEGF و نقش اونا در آنژیوژنز شده (19, 20, 54).
(Flt-1)VEGFR1: این گیرنده دارای وزن مولکولی 210 کیلودالتون، روی کروموزوم 13q12 قرار داره و توانایی اتصال به VEGF، PIGF و VEGF-B رو داره.VEGFR1 عملکردهای متنوعی داره که به مرحله رشد و موقعیت سلولهای اندوتلیالی تولیدکننده اون بستگی داره. این گیرنده نقشی مهم در مهاجرت و تخریب ماتریکس بیرون سلولی داره.
(KDR/Flk-1)VEGFR2: این گیرنده دارای وزن مولکولی 210 کیلودالتونه که واسط پیروز در تحریک مهاجرت سلولهای اندوتلیال به وسیله VEGFاست، این گیرنده افزایش دهنده افزایش، باقی موندن و نفوذپذیری عروقی هم میباشه.VEGFR2 نسبت به VEGFR1 تمایل کمی به VEGF داره و با فرمهای دارای وزن مولکولی کم (165-110) VEGF، VEGF-E، فرم به طور کامل پروسه شده VEGF-C و VEGF-D اتصال مییابد.
( Flt-4)VEGFR3: سومین گیرنده پروتئینی با وزن مولکولی 170 کیلودالتون دارای نقشی کلیدی در بازسازی شبکه عروقی ابتدایی در جنینه هم اینکه این گیرنده به روند آنژیوژنز و به خاص به لنفوژنز در بزرگسالان هم کمک میکنه. تولید VEGFR3 در سلولهای اندوتلیال عروقی روی میدهد بعد تولید اون کاهش مییابد، در آخر تولید اون به سلولهای لنفاتیک محدود میشه و نشون داده شده که در شرایط هایپوکسی بیان VEGFR3 سلولهای جنینی در محیط کشت زیاد شده.
نروپلین-1 و نروپلین-2: نروپلینها گیرنده های غیر پروتئینی خونواده VEGF هستن به طوریکه نروپلین-1 با VEGF165، PIGF152 و هر دو ایزوفرم VEGF-B و نروپلین-2 با VEGF145، VEGF165، PIGF152 و VEGF-C اتصال مییابد. این گلیکوپروتئینها[6] دارای وزن مولکولی 140-120 کیلودالتون هستن. با اینکه نروپلینها بیشتر در اعصاب سمپاتیک و اعصاب حسی تولید میشن با اینحال در شرایط فیزیولوژیک فیبروبلاستهای مغز استخون، سلولهای چربی، سلولهای ایمنی، استئوبلاستها و سلولهای کلیه قادر به تولید این گیرندهها هستن. تحقیقات نشون دادهان که نروپلینها نقش اساسی در سرطانها دارن و جلو رفتن سرطانها رو با افزایش آنژیوژنز وساطت میکنن (19).
- 2. Receptor Protein-tyrosine Kinases
- 3. Proteoglycans
- 3. Fms-like Tyrosyl Kinase-1
- 1. Fetal Liver Kinase-1/Kinase Domain-containing Receptor
- 2. Neuropline-1 and Neuropline-2
[6] .Glycoprotein