کامل¬سازی و شکل های جور واجور و درجات اون

با وجود اینکه نظرات بسیاری در مورد اتحاد مطرح شده، ولی منابع علمی محدودی در این مورد هست و هنوز یه تعریف کامل و گسترده از موضوع اتحاد ارائه نشده. ولی خیلی از کارشناسان در این بخش، تمایل دارن که معنی اتحاد رو به بحث­ای بالاتر از سیستم­های اطلاعاتی کامل و سخت­افزار و نرم­افزار اون گسترش بدن. با ظهور و پیشرفت مفاهیم نوین مثل شرکتهای مجازی، مشتریان مجازی، کسب وکار مجازی و کار از راه دور، اتحاد جامعیت خاصی پیدا کرده، طوری که مفاهیم مختلفی مثل پروسه های کار و کاسبی، علم و علم مدیریت، ارتباطات و تعاملات سازمانی، ساختار سازمانی و مدیریت علم رو شامل می­شه.

با این اوصاف، اتحاد در دنیای کار و کاسبی جدید، روند فراگیریه که طی اون پروسه ها و ساختار منعطف و به هم پیوسته­ای در جهت اهداف هدف دار و رقابتی شرکت ایجاد می­شه. کامل­سازی سیستم­ها یه چرخه تعاملی رو ارائه می­کنه که طی اون تکنولوژی، عملکردهای افراد، علم و فرایندهای عملیاتی با یکدیگر ترکیب و به هم پیوسته می­شن.

جدول 1-2 عناصر کامل­سازی سازمان

(منبع، غضنفری و فتح­اله، 1389، ص 133)

همونجوریکه در جدول (2-1) مشخصه، خیلی از سازمان­ها الان غیریکپارچه می­باشن. در این حالت واحدهای جور واجور سازمان هماهنگی لازم رو واسه رسیدن به اهداف سازمان نداره و انعطاف­پذیری سازمان جهت رویارویی با تحولات جدید و همراهی با شرایط نوین کار و کاسبی پایین می­باشه. اما در سازمان­های کامل، بخش­های جور واجور هماهنگ با یکدیگر فعالیت می­کنن. از اونجا که بحث اتحاد، کل سازمان رو در بر می­گیرد، پس اجزا جور واجور هم، باید در سازمان کامل و هماهنگ گردند (غضنفری و فتح­اله، 1389، ص 132).

2-6- درجات جور واجور کامل­سازی

کلا می­توان چار درجه جور واجور رو واسه کامل­سازی در نظر گرفت. هر درجه، ابعاد، پیچیدگی­ها تعاریف و صورت ها خاص خود رو داشته و می­تونه واسه هر کدوم از شرایط و حالات خاص سازمان در نظر گرفته شه. درک اینکه سازمان در چه درجه­ای از اتحاد قرار داره و یا این که چه درجه­ای از اتحاد واسه اون مناسبه، بسیار مهم می­باشه. چار درجه کامل­سازی عبارتند از:

الف) اتحاد ارتباطی

این درجه ساده­ترین درجه اتحاد بوده و پایه و زیربنای دیگه درجات یکپارچگیه. پایه این وضعیت ایجاد رابطه بین لوازم و تکنولوژی­های جور واجور واسه کار با یکدیگره. این مرحله شامل اشتراک لوازم فنی، ایجاد امکان انتقال اطلاعات و ایجاد مسیرهای ارتباطی بین اجزای مختلفه.

ب) اتحاد عملیاتی

این وضعت به توانایی کار کردن دو یا چند سیستم، برنامه و یا تکنولوژی با یکدیگر گفته می­شه، طوری که از توانایی­های هر دو تکنولوژی و سیستم به کار گیری شه. خیلی از عرضه­کنندگان راه­حل­ها و تولیدکنندگان سیستم­ها، محصولاتشون رو واسه به کار گیری در این وضعیت ارائه می­کنن، طوری که سیستم­های اونا با پایگاه­های داده و سیستم­های دیگه در رابطه می­گردند.

ج) اتحاد مفهومی

در مورد کامل­سازی، خیلی از تلاش­ها به طرف پیاده­سازی سیستم­های مدیریت پایگاه داده معطوف شده­ان، در این وضعیت اجزاء داده، اصطلاحات و تعاریف و مفاهیم داده­ها خوب مشخص و بهینه می­شن. اینجا تأکید بر کاهش خطاهای انسانی بین ایجاد، ثبت و بازیابی داده­ها از راه ایجاد استانداردها و فرمت­های مشخص داده­هاس. واسه رسیدن به اتحاد معنایی، تنها پیاده­سازی سیستم­های مدیریت پایگاه داده کافی نیس، بلکه باید داده­ها، مشخصات و استانداردهای اونا به روشنی واسه کاربر تعریف شده و مشخص باشه.

د) کامل­سازی همگرا

این درجه از اتحاد پیچیده­ترین و بهترین درجه یکپارچگیه. واسه رسیدن به اتحاد در این مرحله باید در سه وضعیت قبلی به اتحاد دست پیدا کرده باشیم. در این درجه، معنی اتحاد بالاتر از کامل کردن تکنولوژی­ها، برنامه­ها و استاندارد کردن داده­هاس. اتحاد همگرا شامل کامل­سازی تکنولوژی با پروسه های کار و کاسبی، علم و عملکردهای افراده. کامل­سازی همگرا، سازمان رو به طرف طراحی و ایجاد ساختار و فرایندهای جور واجور و پویا جهت می­دهد (همون، ص 133-135).

2-7- شکل های جور واجور کامل­سازی

الف) کامل­سازی افقی داخل سازمانی

در این حالت سیستم­های جور واجور که در بخش­های عملیاتی شرکت وجود دارن، با یکدیگر کامل می­شن. نمونه­ای از این اتحاد رو می­توان در زنجیره ارزش یه کارخانه مشاهده کرد. واسه افزایش ارزش ایجاد شده، می­توان سیستم­های سفارش، خرید، تولید، حمل و نقل و پخش رو با یکدیگر کامل کرد.

ب) اتحاد عمودی داخل سازمانی

در حالت عمودی، سطوح جور واجور یه سازمان کامل می­شن. مثلا، روند تولید در پایین­ترین سطح خود به وسیله سیستم­های کنترل عددی، در سطوح میانی به وسیله سیستم برنامه­ریزی و کنترل تولید و در سطح بالاتر به وسیله سیستم­های مدیریتی و برنامه­ریزی، کنترل می­شن. اینجوری اطلاعات مربوط به سیاست­ها و برنامه­های تولید از بالا به پایین و اطلاعات اجناس تولید شده از پایین به بالا، در سطوح سازمانی منتقل می­شن. در حالت کامل­سازی عمودی، سیستم­های تولیدی در سطوح جورواجور با یکدیگر کامل می­شن.

ج) کامل­سازی بین سازمانی

تمایل به افزایش تراکنش­ها و تجارت الکترونیکی بین شرکتها، طرح­های سنتی ارتباطات بین سازمانی رو از ان رو به اون رو کرده. سازمان­ها به خاطر افزایش قدرت رقابتی و انعطاف­پذیری بیشتر در مقابل تغییرات همیشگی بازار، وسایل هماهنگی و تعاملی مؤثری رو بین خود گسترش داده­ان. این نوع اتحاد بین تأمین­ کنندگان، تولیدکنندگان، پخش­کنندگان و مشتریان ایجاد می­شه (همون، ص 136).