«آرتور هیلر»، کارگردان نامزد اسکار فیلم «داستان عشق» در سن ۹۲ سالگی درگذشت.
به گزارش «نیویورک تایمز»،«آرتور هیلر»، کارگردان مطرح کانادایی ـ آمریکایی که فیلم معروف و پرفروش «داستان عشق» با بازی «الی مک‌گرا» و «رایان اُرسیدن» رو ساخته بود، در سن ۹۲ سالگی در لس‌آنجلس درگذشت.
آکادمی اسکار خبر درگذشت اونو اعلام کرد.
«هیلر» از سال ۱۹۹۳ تا ۱۹۹۷ ریاست آکادمی علوم و هنرهای سینمایی اسکار رو رو دوش داشت و بین سال‌های ۱۹۸۹ و ۱۹۹۳ رئیس انجمن کارگردانان آمریکایی بود.
اون که یکی از فیلمسازان موفق آثار هالیوودی به حساب می‌اومد، در طول عمر حرفه‌ای خود حدود ۷۰ فیلم بلند، تله‌فیلم و اپیزودهای سریال‌های تلویزیونی رو در ژانرهای جور واجور کارگردانی کرد.
«داستان عشق» که یکی از ماندگارترین عاشقانه‌های تاریخ سینما هستش، در سال ۱۹۷۰ به روی پرده رفت و ۱۰۶ میلیون دلار فروش داشت که برابر امروزی این رقم ۶۶۵ میلیون دلاره.
«داستان عشق» براساس فیلمنامه‌ای به نوشته «اریک سگال»، استاد دانشگاه ییل آمریکا ساخته شده بود. کتاب «سگال» بیشتر از پنج میلیون نسخه در اون زمان فروش داشت.
این فیلم داستان رابطه عاشقونه اما تراژیک یه دانشجوی رشته حقوق «هاروارد» که از خونواده ثروتمندیه رو با یه دانشجوی معمولی رشته موسیقی سنتی روایت می‌کنه. منتقدانی چون «راجر ایبرت» در اون زمان باور داشتن که فیلم «داستان عشق» بهتر از کتابشه.
«ایبرت» در این‌باره نوشت: من فکر می‌کنم این مسئله مربوط باشه به سلیقه خوب «آرتور هیلر»، کارگردان این اثر که تموم چیزایی رو که «سگال» فکر می‌کرد با زیرکی کنار گذاشته، کنار هم قرار داد؛ چیزایی مثل رنگ، شخصیت‌پردازی، جزئیات و گذشته داستان.
«هیلر» در این فیلم موضوعاتی مثل اختلاف طبقاتی و معضلات روابط بین نسل‌ها رو با داستان کتاب «سگال» درآمیخت و در عین حال بُعد احساسی روایت اونو خوب نشون داد.
«داستان عشق» محصول تموم‌عیار دوران خود بود. نگرانی‌های دهه ۱۹۷۰ مثل اختلاف شدید نسل‌ها، مرگ جوانان و قدرت برتر حکومتی از جمله این تم‌ها هستن. جنگ ویتنام در این فیلم نشون داده نمی‌شه اما اثر اون پشت‌زمینه داستان میشه دید.
«داستان عشق» در شش بخش رقابت‌های آکادمی اسکار از جمله بهترین بازیگر نقش اول مرد، بهترین بازیگر نقش اول زن و بهترین فیلمنامه نامزد شد، اما تنها تونست جایزه بهترین موسیقی رو دریافت کنه.
موسیقی «داستان عشق» از بیادماندنی‌ترین آهنگ‌های سینماییه که جایزه «گلدن گلوب» رو هم بدست آورد.
«هیلر» متولد نوامبر ۱۹۲۳ در آلبرتای کانادا بود. پدر و مادر اون مهاجران یهودی بودن که از لهستان به ادمونتون مهاجرت کردن. «آرتور» بعد از تموم شدن دبیرستان، به نیروی هوایی سلطنتی کانادا ملحق شد و در طول جنگ جهانی دوم جزو بمب‌اندازان در کشورای اروپایی‌ها بود. اون پس از جنگ در رشته حقوق و روان‌شناسی دانشگاه «تورنتو» به تحصیل پرداخت و پس از یه مدت وارد کار تلویزیون شد.
اون بعد کار در رادیو رو شروع کرد و در سال ۱۹۵۶ راهی آمریکا شد و به گروهی از کارگردانان جوون و تازه‌کار مثل «سیدنی لومت»، «جون فرانکن‌هایمن» و «آرتور پن» ملحق شد.
«هیلر» یکی از سینماگرانی بود که با مجموعه‌هایی مثل «آلفرت هیچکاک تقدیم می‌کنه» و «جاده شماره ۶۶» همکاری می‌کرد.
اون در میونه دهه ۱۹۶۰ جایگاه خود رو به عنوان کارگردان کمدی‌های سبک پیدا کرده بود. آثاری مثل «به اون هیچ قولی نده» و «پنه لوپه» از جمله کارای اون در اون دوران بودن. از دیگر آثار اون می‌توان به «مرد لامانچا»، «مردی در کیوسک شیشه‌ای»، «معلم‌ها»، «بخت ظالم» و «بیمارستان» اشاره کرد.